ถ้าหากไม้ไผ่ราบเรียบไม่มีข้อ
ก็จะปราศจากความยับยั้งใดๆ
ทั้งไม่อาจจะมีพลังแห่งความทรหด
ที่ไม่หวาดหวั่นต่อพายุหิมะ
ไม้ไผ่จะต้องมีข้อฉันใด
วันเวลาที่ไหลผ่าน
ก็จะต้องมีข้ออยู่เยี่ยงกันฉันนั้น
ชีวิตในแต่ละวันเคลื่อนคล้อยไป
ด้วยความจืดชืดอย่างง่ายดาย
ทว่าอย่างน้อยที่สุดในแต่ละปี
ควรจะมีข้ออยู่สักข้อหนึ่ง
เพื่อที่จะจัดปรับเรื่องราวต่างๆ
ที่อยู่ใกล้ตัว และฟูมฟักซึ่งพลัง
ที่จะตะลุยพุ่งไปข้างหน้าอีกคำรบหนึ่ง
เมื่อพิจารณาจากคำกล่าวข้างต้น
ความหมายของปีใหม่ก็ลึกซึ้งยาวไกลนัก
มันปลุกผู้คนให้ตื่นเต้น
อันเพียงพอที่จะเปลี่ยนจิตแปรใจ
หรืออาจจะครุ่นคิดคำนึงถึงเรื่องราว
ที่ไม่เคยคิดถึงเลยในยามปกติ หรือ
อาจจะกล่าวคำขอโทษกับมิตรสหาย
ที่มิได้ไปมาหาสู่กันนานวัน
และจุดประกายแห่งความหวัง
และความกล้าหาญขึ้นมาใหม่
ปีใหม่ทำให้ผู้คนปีติยินดีและตื่นเต้น
มันช่างเป็นวันที่ดีเสียจริงๆ!
“365 ปรัชญาทองสู่ความสำเร็จ”
โคโนซูเกะ มัตซูชิตะ-เขียน
ต่อพงษ์ บุญเลิศ-แปล
Bharot's Blog 